گاهی کسی برایت کاری می‌کند، حرفی می‌زند، یا در لحظه‌ای ناب تو را می‌بیند… نه از روی وظیفه، نه برای جبران، فقط از روی محبت. اما ما، مشغول خودمان، مشغول گرفتاری‌ها، یا فقط بی‌توجه، از کنارش رد می‌شویم.انگار هیچ اتفاقی نیفتاده، انگار این لطف یک چیز عادی بوده. و این‌گونه است که آدم‌ها کم‌کم از مهربانی خسته می‌شوند...

لطف را نادیده نگیرید.
گاهی یک تشکر ساده، یک لبخند کوتاه، می‌تواند مهر را زنده نگه دارد. بی‌مهری، حتی در سکوت، آدم‌ها را دور می‌کند.

مانا/1404