چرا باید صبوری را صبوری کرد!

چگونه گریه کنم، گریه ام خنده دار است!

تقدیر را می توان در پیشانیم ببینی؟

مانا

آینه امروز به طعنه، دخترک مو سیاه دیروز را به رخم کشید!

صادق باشیم حداقل با خودمان!

عجیب است، سن بالا میرود، دردهای هوار می کشند!

مانا

محبت، نیشگونی‌ست شیرین که دل را از خوابِ سرد بیدار می‌کند.

همین نیشگونِ کوچک، یادآور بزرگ‌ترین حقیقت زندگی‌ست؛ بی‌محبتی هیچ است.

*

گاهی کوچک‌ترین لمسِ محبت، بزرگ‌ترین بهانه‌ی لبخند می‌شود.

در نازرنگِ وجودم، قصه‌ای از عاشقانه‌ترین امیدها نهفته است.

من، رنگی از نازم که حتی در دلِ غم هم، پر از لطافت شکوفه می‌شوم.

*

من همان رنگ نرم و آرامی‌ام که آسمان را به مهربانی می‌دوزد.

*محبتِ اضافه را رها کن؛ هرچه زیاد شود، روزی به حسرت تبدیل می‌شود.

*خودم را سپرده‌ام به تیک‌تاک؛ شاید ساعت بلد باشد درمانِ گذرِ زمان را.

*دلِ بی‌نوا باید تند بتپد، اما پیرانه‌سر آرام و سرگردان می‌کوبد.

*سرِ مزار، برای مرده نمی‌گرییم؛ برای تنهاییِ خودمان اشک می‌ریزیم.

*وقتی دلَت را به دریای چشمم زدی، همه‌ی آب‌های چشمم کم‌آب شد.

*لبخندی که از سرِ احتیاج باشد، همیشه ته‌مزه‌ی اندوه دارد.

*به من قول دادی پناهم باشی؛ نگذار کلاغ‌های بی‌مهری دوباره نوک بزنند.

*این روزها با فکرِ مرگ، مثل پرستویی که کوچ دارد، سبک می‌شوم.

*وقتی جوانی آرزوی پیری بود؛ حالا که پیری نزدیک است، دلم جوانی می‌خواهد.

هر لحظه فرصتی‌ست برای نو شدن.

زندگی همیشه پر از فرصت‌های تازه است که منتظر کشف شدن هستند.

زندگی پیش‌رو، یادآور زیبایی تغییر و امید به آینده است.

هر روز، شروعی دوباره برای ساختن داستانی نو.

مانا

رازِ سکوت در عمق نگاه نهفته است.

گاهی سکوت، قوی‌تر از هزاران واژه حرف می‌زند.

بگذار احساساتت در قاب این تصویر، جان بگیرند.

مانا

ماندن در دل کسی، کار زمان نیست؛ کارِ عشق و فهم است.

****
تو در من ماندی، نه چون خواستی… چون من نخواستم که نباشی.

مانا

سکوتی که از دل می‌جوشد، صدایی دارد که هیچ‌کس جز "او" نمی‌شنود.

****
در دنیای پر هیاهو، گاهی یک لحظه سکوت، همه چیز را فریاد می‌زند.

مانا

گاهی باد، گریه‌ی دل را با خودش می‌برد؛ بی‌آن‌که کسی بفهمد بغضی بوده.

****

هر نسیم، ردّی‌ست از دلی که بی‌صدا شکست و هنوز دارد ادامه می‌دهد.

مانا

لبخندهایی هست که نه به وقت می‌نشینند و نه بی‌دلیل، فقط از ته دل می‌آیند.

****
وقتی بی‌هوا لبخند می‌زنی، یعنی قلبت هنوز زنده‌ست؛ حتی اگر خسته باشد.

مانا

هر عکسی که از تو مانده، دفتری‌ست از حرف‌هایی که نگفتی ولی من خواندم.

****
خاطره‌ها، قاب نمی‌خواهند؛ کافی‌ست دلم بلرزد با نامت.

مانا

در سکوت بعضی نگاه‌ها، جهان معنا می‌گیرد؛ نه واژه لازم است، نه فریاد.

****
دل‌هایی که بی‌صدا دوستت دارند، همیشه پرصدا باقی می‌مانند در خاطر.

مانا

برکه‌ای خاموش
ماه افتاده درونش
نَفَسِ آرام

مانا/1404