باطنِ زیبا، عطریست که بیآنکه دیده شود، فضا را پر میکند.نرمی نگاه، گرمای واژه، صداقتِ بیمنت...زیبایی واقعی، آنجاست؛ جایی در دلها، نه در قابها.و تنها دلهایی که بهراستی میبینند، آن را میشناسند.
نسرین(مانا) خوشکیش/1401