|
واژه‌های ناتمام واژه‌هایی از دل قصه‌ها و شعرها، ناتمام اما ماندگار…
|
وقتی که قلب‌هایمان كوچك‌تر از غصه‌هایمان میشود، وقتی نمیتوانیم اشک هایمان را پشت پلك‌هایمان مخفی كنیم و بغض هایمان پشت سر هم میشكند ...  وقتی احساس میكنیم بدبختیها بیشتر از سهم‌مان است و رنج‌ها بیشتر از صبرمان ... وقتی امیدها ته میكشد و انتظارها به سر نمیرسد ... وقتی طاقتمان تمام میشود و تحمل مان هیچ ...  آن وقت است كه مطمئنیم به تو احتیاج داریم و مطمئنیم كه تو فقط تویی كه كمكمان میكنی ... آن وقت است كه تو را صدا میكنیم و تو را میخوانیم ...  آن وقت است كه تو را آه میكشیم تو را گریه میكنیم ... و تو را نفس میكشیم ... وقتی تو جواب میدهی، دانه دانه اشکهایمان را پاك میكنی ... و یكی یكی غصه‌ها را از دلمان برمیداری ...  گره تك‌تك بغض‌هایمان را باز میكنی و دل شكسته‌مان را بند میزنی ... سنگینی ها را برمیداری و جایش سبکی میگذاری و راحتی ... بیشتر از تلاشمان خوشبختی میدهی و بیشتر از حجم لب‌هایمان، لبخند ...  خواب‌هایمان را تعبیر میكنی، و دعاهایمان را مستجاب ...  آرزوهایمان را برآورده می کنی ؛ قهرها را آشتی میدهی و سخت‌ها را آسان تلخ‌ها را شیرین میكنی و دردها را درمان  ناامیدی ها، همه امید میشوند و سیاهی‌ها سفید سفید ...  [ پنجشنبه بیست و ششم آبان ۱۳۹۰ ] [ ] [ مانا ]
[ ]
|
درباره وبلاگ 
امکانات وب 
💡 جمله انگیزشی امروز:
در حال بارگذاری... |
| [قالب وبلاگ : تمزها] [Weblog Themes By : themzha.com] |